dari sahabat kepada sahabat

semangat pulak kan nak menaip lagi malam2 nih, bukan apa klass br start kan so x bnyk lagi yg kene baca (yeke?ntah2 org lain dah baca bnyk..hehe). serius betol tajuk entry saye kali nih..penat pk nak tulis tajok chumel2 tp x jumpa..xpelah asalkan apa yg saya nak sampaikan kawan2 faham...

saya ade satu soklan (cuba jwb dlm hati yer), pernah x kita terfikir dlm kehidupan kita hari-hari ni segala perbuatan, percakapan, dan tinghkahlaku kita sebenrnya boleh memberi kesan kepada kehidupan org lain, samada kecik atau besar, postive atau negative??? penah x?haaa.....nilah yg saye nak sampaikan.. saye bg cnth la eh...ala2 analogi gituu kot2 ade yg x dpt signal lg..hehe

contohnyer hr nih kan, saya ke klas 'drug n disease' dgn perasaan dlm hati.."alamakk!! malulah kalo kawan2 saya baca entry saya tulis mlm td (kan dah lama x tulis =P), apalah diorag pk kan?huuhuu..jgnlah diorg gelakkan saya"..ni perasaan saya..bila saya sampai ke klass n jumpa geng2 nuig batch saya yg ceria beria memanjang nih, majoriti sume bg semangat kat saya, 'teruskan usaha azie'..kire komen2 yg membina laa..saya pon apa lg terharu lah, (dlm hati kata, syukur dpt kawan2 mcm nih, insyaAllah kalo ade mase nak tulis benda yg bgs2 lagi)..nampak x?? respon dr kawan2 saye ni bg kesan positif dlm diri saye..sy dpt semanagt baru dan keyakinan baru..thnxx korang (*_*).. tapi kalaulah kan ade yg kata mcm ni.."eleh azie, poyo gilerr ko tulis blog, nak bg sape bace ntah? x pun mcm ni.." buang mase la azie tulis2 blog nih, study lagi bagus"...walaupun dgn niat hanya melawak tp confirm kalo saya x kuat semangat, saye akan stop menulis dan buang laptop acer saye ( hehe, exaggerate sket)..nampak x sekali lagi?? respon mcm ni memberi kesan negative kepada saya, saya akan patah hati =P, patah semangat dan patah mcm2 lagi...

jadi, pengajaran dr cerita di atas utk diri saye sendiri dn kawan2 disayangi jugak...kite kene sentiasa beringat dan berhati-hati dlm setiap tindak tanduk kita lebih2 lagi percakapan kita. jangn la main bantai je cakap ikut sedap mulut dan rasa.. kita mungkin x sedar dan x berniat pun nak bg kawan2 kita terasa atau kecik hati...betul x kan??(saye pun kadg2 terbuat mcm nih..huhu, ampun bnyk2 yer).. tp kadang2 perkara kecik ni lah yg boleh meretakkan hubungan sesama manusia, dr jadi kawan boleh jadi lawan, dr sekepala jd dua kepala, dr sebulu jd bnyk bulu.hehe..ishh, Ya Allah mintak simpang lah dr perkara2 mcm nih kan..Allah pun x suka, kawan2 nanti lari dari kita..saye x nak mcm tuh,takotlahh.. saye th org lain pun x nak jugak kan! jadi, apa kata kita sama2 usaha utk memberi kesan postive kepada hidup orang lain mulai dr sekarang =), kita gembirakan orang lain, kita buat orang senyum, kita buat org rasa bahagia..kan dapat pahala, bukan tu saje..Allah sayang kita, umi abah (papa mama) sayang kita, semua org sayang kita dan senang dgn sikap kita...org tgk kita pun sejukk je hati.. kite sendiri pun akan rasa tenang..kita x rugi apa pun..mane kene wat kuar duit pun kan..hehe...saya harap, sume faham la eh apa yg saya nak share mlm nih..ohh sebelum tu, saya ade satu rahsia utk bg awek mude selalu..hehe, cuba kita maniskan muka kite hari2 dgn senyuman yg ikhlas, x nak lah muka masam n busuk je hari2 kan. ok?? =)..lastly,saya tgglkan kawan-kawan dgn sepotong hadis dr hadis 40.. (cuba teka hadis no berapa..wink*wink)

"barangsiapa yg melepaskan seorang mukmin daripada satu kesusahan drpd kesusahan2 dunia, nescaya Allah akan melepaskannya daripada satu kesusahan drpd kesusahan2 qiamat"

salam ukhuwah =)

selepas dua tahun..lama tuhh

salam kawan-kawan...=)

berdebar pulak rase biler nak mula balik menulis.hehe..bukan ape, dah dua thn saya biarkan blog nih tanpa sebarang entry..tiba2 je saya rasa rindu nak menulis..dua thn lepas, semangat betul saya nak tulis blog sebab kononnyer jeles kawan2 ramai ade blog..tp entah lah kenape smgt tu hilang mcm tu jer..mungkin time tu saya x tahu pun nak tulis ape.. (mcmlah sekrg bnyk benda nak tuliskan..hehe). dua thn lepas saya baru je habis belajar di kolej mara banting, sekarang saya dah pun masuk thn kedua perubatan di NUIG. Ya Allah, sgt cepat masa berlalu dan meninggalkan kita kan..bnyk sgt perubahan yg berlaku dalam hidup saya sepanjang dua thn selepas KMB tuh, bnyk pengalaman suka duka saya timba, saya lalui, saya harungi lebih2 lagi sejak berada di bumi Ireland nih. bila saya kenang balik sorang-sorang tgh2 malam, (siang2 x sempat nak kenang,bnyk klass..=P) bnyk pengalaman lalu mengajar dan mencorakkan kehidupan saya sekarang, saya bersyukur sgt2 pada Allah sebab masih diberi peluang utk bernafas di bumi-Nya. penah jugak saya merungut lah, x puas hati lah, marah-marah lah sampai nangis2 tp nasib baik saya ada kawan2, famili, cikgu2 yg bnyk sgt tolong saya, bimbing saya menjadi seorang manusia. dengan semanagt yg diberikan nilah saya buang jauh2 perasaan-perasan yg syaitan suka tuh..saya cuba sedaya upaya utk tidak terikut dgn emosi negative tu tp yerlah, saya pun manusia biasa..penah jugak gagal nak control perasaan mcm tu...hehe, tp alhamdulillah, dgn yakin akan Allah disisi saya setiap hari saya mampu atasinya. selepas dua thn ni jugak, saya belajar bnyk perkara tentang perubatan ( x leh elaklah sebab saya amek medickan), tentang agama dr kawan2 dan senior2 yg baik sgt dan x penah penat mengajak saya utk improve diri yg serba kekurangan nih dan macam-macam lagilah sampai x tertulis..ohh lupa pulak,saya pun dah pandai masak sekarg. (bersungguh saya belajar tau).hehe.. harap saya ingt lagi lah sume yg saya belajar nih..(azie..azie, apa nak jadi nih =P)..selepas dua thn ni berlalu..saya tahu saya sedar bnyk sgt lagi perkara yg saya kene belajar,saya kene buat, saya kene laksanakan utk menjadi manusia yg hebat (cewaahh) di sisi Allah..yg sentiasa membahagiakan umi dn abah yg saya sayang dan disenangi oleh semua orang...(xpe2..step by step kan)..hemm, bnyk lg saya nak kongsi nih,hehe.. tp xpelah biar sikit asalkan bermanfaatkan?kan?..saya berdoa semoga masa yg dipinjamkan Allah kepada kita semua nih terisi dgn perkara-perkara yg baik yg membawa kita semua (x nak tertinggal seorang pun ok) ke al-Jannah yg abadi..sebelum saya tido, saya nak share satu kata-kata dr Ibnu Mas'ud yg sangat saya suka dan sentiasa menjadi motivasi kepada saya..harap2 lepas nih jadi motivasi utk kawan2 jugak eh..

IBNU MAS'UD berkata...
'perkara yg paling aku menyesal sekali dalam sehari ialah apabila terbenamnya matahari, umurku berkurang tetapi amalku tidak bertambah'

renung2kan dan selamat beramal..salam sayanggg (*_*)